W biochemii szczególnie często występuje jednostka zwana Daltonem. Co to jest?
Jeden Dalton to inaczej 1 unit. A dokładnie jest to:
1 Da = 1,66 · 10−24 g
To oznacza, że cząsteczka o masie 5 000 Daltonów faktycznie waży 8,3 · 10−22 grama. W bardzo obrazowym zapisie widać, że taka cząsteczka ma masę:
0,000 000 000 000 000 000 000 83 grama
Czyli bardzo, bardzo mało...
Peptydy często mają masę rzędu do kilku tysięcy Daltonów. Duże białka maja ich nawet kilkaset tysięcy.
piątek, 22 maja 2009
Peptydy...
...czyli łańcuchy złożone z aminokwasów.
Wiele peptydów pełni różne, ważne funkcje w naszym organizmie. Wiele z nich jest hormonami.
Przykładowo słynna insulina nie jest konkretnie białkiem, lecz peptydem. Składa się z 50 aminokwasów. A dokładniej z dwóch łańcuchów (po 21 i 29 aminokwasów, źródło: PDB).
Insulina jest hormonem w naszym organizmie. Produkowana jest w trzustce i odpowiada za zmniejszanie stężenia cukru we krwi. Dzięki insulinie glukoza przekształca się w wątrobie w glikogen, nasz materiał zapasowy. Cukrzyca, która objawia się nawet wielokrotnie podwyższonym stężeniem glukozy, leczona jest objawowo właśnie poprzez podawanie insuliny. Dzięki temu poziom cukru wraca do właściwego poziomu.
Innym znanym peptydem, ważnym dla naszego organizmu, jest także hormon wzrostu. Wydzielany jest przez przysadkę; tak jak insulina znalazł zastosowanie w medycynie. Stosuje się go przy leczeniu odleżyn i złamań, a także karłowatości wywołanej niedoczynnością przysadki. W zbyt dużych ilościach powoduje działania niepożądane, przykładowo powiększenie narządów, akromegalię (czyli powiększenie żuchwy, dłoni, stóp).
Wiele peptydów pełni różne, ważne funkcje w naszym organizmie. Wiele z nich jest hormonami.
Przykładowo słynna insulina nie jest konkretnie białkiem, lecz peptydem. Składa się z 50 aminokwasów. A dokładniej z dwóch łańcuchów (po 21 i 29 aminokwasów, źródło: PDB).
Insulina jest hormonem w naszym organizmie. Produkowana jest w trzustce i odpowiada za zmniejszanie stężenia cukru we krwi. Dzięki insulinie glukoza przekształca się w wątrobie w glikogen, nasz materiał zapasowy. Cukrzyca, która objawia się nawet wielokrotnie podwyższonym stężeniem glukozy, leczona jest objawowo właśnie poprzez podawanie insuliny. Dzięki temu poziom cukru wraca do właściwego poziomu.
Innym znanym peptydem, ważnym dla naszego organizmu, jest także hormon wzrostu. Wydzielany jest przez przysadkę; tak jak insulina znalazł zastosowanie w medycynie. Stosuje się go przy leczeniu odleżyn i złamań, a także karłowatości wywołanej niedoczynnością przysadki. W zbyt dużych ilościach powoduje działania niepożądane, przykładowo powiększenie narządów, akromegalię (czyli powiększenie żuchwy, dłoni, stóp).
wtorek, 12 maja 2009
Trochę o białkach.
Kilka słów o białkach. Być może wszystko wiesz, a być może chętnie się dowiesz :)
Białka to olbrzymie (jak na świat chemii) cząsteczki, zbudowane z małych cegiełek, jakimi są aminokwasy. Aminokwasów budujących białka mamy około 20. Istniejących aminokwasów w przyrodzie jest o wiele więcej, ale takie, które wchodzą w skład białek, nazywamy proteinogennymi.
Oczywiście są takie aminokwasy, które występują u roślin, a u człowieka nie (np. selenocysteina).
Istnieją też aminokwasy nie tworzące białek.
Jak sobie to wyobrazić?
Tak możemy zobrazować aminokwas. Składa się właściwie z trzech zasadniczych części - grupy o charakterze kwasu (czerwona), zasady (niebieska) i grupy charakterystycznej. Każdy aminokwas ma swoją grupę charakterystyczną. Dzięki temu, że są one różne, mogą pełnić różne funkcje w całej wielkiej cząsteczce.
Aminokwasy łączą się w łańcuchy. Grupa kwasu łączy się z grupą zasadową (czyli czerwona do niebieskiej).
W ten sposób tworzą się peptydy. Mogą one zawierać nawet do stu aminokwasów.
Jak widzisz, tworzy się ciąg. Każda zielona część może być zupełnie inna, lub taka sama jak sąsiadka.
Mamy w końcu do wyboru aż dwadzieścia jeden różnych grup!
Teraz, wyobraź sobie, że jest 300 takich połączonych ze sobą cegiełek. W różnej kolejności. Otrzymujemy ogromny łańcuch.
Białka zawierają z reguły powyżej stu aminokwasów, ale po dotarciu do różnych źródeł, można stwierdzić, że granica ta (jak to w nauce bywa) jest niezwykle płynna.
Więcej o aminokwasach - działanie, funkcje (w okrojonym kształcie)
Białka to olbrzymie (jak na świat chemii) cząsteczki, zbudowane z małych cegiełek, jakimi są aminokwasy. Aminokwasów budujących białka mamy około 20. Istniejących aminokwasów w przyrodzie jest o wiele więcej, ale takie, które wchodzą w skład białek, nazywamy proteinogennymi.
Oczywiście są takie aminokwasy, które występują u roślin, a u człowieka nie (np. selenocysteina).
Istnieją też aminokwasy nie tworzące białek.
Jak sobie to wyobrazić?
Tak możemy zobrazować aminokwas. Składa się właściwie z trzech zasadniczych części - grupy o charakterze kwasu (czerwona), zasady (niebieska) i grupy charakterystycznej. Każdy aminokwas ma swoją grupę charakterystyczną. Dzięki temu, że są one różne, mogą pełnić różne funkcje w całej wielkiej cząsteczce.
Aminokwasy łączą się w łańcuchy. Grupa kwasu łączy się z grupą zasadową (czyli czerwona do niebieskiej).
W ten sposób tworzą się peptydy. Mogą one zawierać nawet do stu aminokwasów.
Jak widzisz, tworzy się ciąg. Każda zielona część może być zupełnie inna, lub taka sama jak sąsiadka.Mamy w końcu do wyboru aż dwadzieścia jeden różnych grup!
Teraz, wyobraź sobie, że jest 300 takich połączonych ze sobą cegiełek. W różnej kolejności. Otrzymujemy ogromny łańcuch.
Białka zawierają z reguły powyżej stu aminokwasów, ale po dotarciu do różnych źródeł, można stwierdzić, że granica ta (jak to w nauce bywa) jest niezwykle płynna.
Więcej o aminokwasach - działanie, funkcje (w okrojonym kształcie)
poniedziałek, 11 maja 2009
Projekt
Wszystko zaczęło się w grudniu, gdy usłyszałam o możliwości wolontariatu w niewielkim wymiarze godzin w Instytucie Biochemii Technicznej Politechniki Łódzkiej. Okazało się, że przemili pracownicy jednego
z oddziałów chętnie nauczą kilku studentów pracy w laboratorium, pokażą co i jak. A następnie Ci studenci wesprą badania i... Zaczęło się ciekawie. Każdy z nas dostał indywidualny projekt krystalizacyjny.
z oddziałów chętnie nauczą kilku studentów pracy w laboratorium, pokażą co i jak. A następnie Ci studenci wesprą badania i... Zaczęło się ciekawie. Każdy z nas dostał indywidualny projekt krystalizacyjny.
Co robimy? Otóż otrzymaliśmy zadanie - w instytucie krystalizuje się białka, a następnie bada za pomocą promieni Roentgena. Ostatecznym celem jest utworzenie obrazu czwartorzędowej struktury badanego białka.
Takie kolorowe, trójwymiarowe "obrazki", (jak ten obok), które można oglądać min. w podręcznikach akademickich, potrafią powstawać nawet kilka lat.
Dlaczego trwa to tak długo?
Po co się to robi?
Jak się to robi?
O wszystkim opowiem, ale po kolei :) Zaczniemy przygodę z wyjątkowym zajęciem od samego początku.
Subskrybuj:
Posty (Atom)
